Gat que ataca a les visites. Badalona. Part 7 de 9. CROQUETES.

Noemí:  Mira, mira, mira.

EG: Hola precioso, ¿que haces la croquetita, buen chico? ¿que estás tranquilo? Hola guapo,

ahora es posible que, si yo pusiera la mano, me la destroza. Sobre todo si voy deprisa, y

aquí es donde la gente cae en un error.

Es posible que, o sea, que me lo dice a mí, es bastante claro. Pero que en la distancia

corta seguramente él volvería a fallar, ¿de acuerdo? También. Pero ya que me está diciendo:

¡Ay! Ya te he sacado un poco de la lista negra. También me sorprende, me sorprende el pobre

gatito, porque vive entre unas dos aguas… ¿Qué? ¿Ya estás juguetón y ya estás tontito ahora?

Fíjate

que después de darme los zarpazos que me ha dado, ahora me está diciendo:

quiero ser amiguito, ¿vale? Lo que pasa es que yo de momento le digo, no me atrevo a

poner la mano porque seguramente la cagarás, ¿eh? Pero ya veo que eres un buen

chico.

Yo toda esta gente que te dicen que tratan al gato a distancia, sobre todo un gato así,

que tienes que aprender a gestionar la violencia, es decir… ¿cómo funciona esto, sabes?

Noemí: Es que no lo sé.

EG: Yo tampoco, yo tampoco lo sé, ¿de acuerdo?

Noemí: Las pautas que cuando viniese alguien, preparase la chuche para darle…

EG: ¡Sí hombre! ¡Como si fuera un perro!

Noemí: para comer.

EG: No es un perro, no es un perro. Él es un gato.

Noemí: Esto ya lo hacía sin que nadie me le lo dijera.

Noemí: Mira, mira, mira.

EG: Hola, preciós.

Que fas la croqueteta, bon nen? Que estàs tranquil·let? Hola, guapo.

Ara és possible que si jo posés la mà, me la trinxa. Sobretot si vaig de pressa. I aquí és

on la gent cau en un error.

És possible que… O sigui, que m’ho diu a mi, és bastant clar. Però que en la distància

curta segurament ell tornaria a fallar… D’acord? També.

Però ja què m’està dient? Ai, ja t’he tret una miqueta de la llista negra. També em

sorprèn. Em sorprèn el pobret gatet.

Viu en unes dues aigües… Què? Ja estàs juganer i estàs tontet ara? Fixa’t que… Després de

fotre’m les pinyes que m’ha fotut, ara m’està dient: vull ser amiguet.

El que passa és que jo no m’atreveixo a posar la mà perquè segurament que la cagaràs. Però

ja veig que ets un bon jan. Jo tota aquesta gent que et diuen que tracten el gat a

distància, sobretot un gat així, que has d’aprendre a gestionar la violència.

És a dir, com funciona això, saps?

Noemí: És que no ho sé.

EG: No, jo tampoc. Jo tampoc ho sé,

d’acord?

Noemí: Les pautes que quan vingués algú… preparés la llaminadura per donar-li, per menjar… EG: Sí home! Com si fos un gos.

No és un gos. No és un gos. És un gat.Noemí:  Això ja ho feia sense que ningú m’ho digués.

Desplaça cap amunt